Ne anlatayım?

"Sen bana gelmesen de ben aşka aşık olanım."* bir şarkı sözü anca beni bu kadar net anlatabilirdi. Şu an ne yazacağımı dahi kestiremiyorum. Yani bir yandan her dua'm da adını anmam ile, mantığımın hayır olmaz deyişi arasın da gerçekten de ikileme de kalıyorum. Bir insan hem sevip hem de nasıl istemez ki sevdiğini. .Mantık denilen o organı kim dinler ki? Aslın da dinler be sevgili okur, olmayacağını bildiği için dinler. Mutlu edemeyeceğini bildiği için dinler. Hiç bir zaman kilometreleri ben bahane etmem, etmek de istemem ama bu devir de uzaktan sevmeyi başarabilen çok nadir insanlar vardır. Bunların arasına katılmayı isterdim tabii ama bu gidişle olmayacak. Yine tüm sosyal mecralardan engelledi, zaten engeli kaldırmasını bile anlamamıştım. Ama safım ya bi umut dedim, belki olur? Olmadı lan. Yine kaldık baş başa. En zoru da kıskançlık. Yani hiç sevgilim olmadı, bilmiyorum denedim, beceremedim. Gerçekten de bir yerden sonra istiyor insan, yani nasıl anlatayım anlar mısınız bilmiyorum ama; telefonu elime aldığım da sadece oyun oynuyor ve saate bakıyorum. Bu bile yeterli nasıl yalnız olduğumu anlatmaya. Yalnızlığa elbette mahkum değiliz, birisi çıkacak hayırlısıyla varsa kader de evleneceğiz. Ama ben severim de mi evlenirim, yoksa mecburiyetten mi bilemem. Mecburiyet demişken, çoluk çocuğa karışmak manasına getirmeyin. Aklım da olan bi'şey var benim, madem sevdiğim beni sevmiyorsa ben de beni seven birine kendimi adarım. "Mutlu olamıyorsan, mutlu et!" tek sözüm bu olur. Şu anlık yeter kısa sürede bu yayını tazeleyeceğim, uykum geldi. İyi geceler.. :)


* Taladro - Dem